«Η οικονομία υπό κατάρρευση και η άφιξη δεκάδων χιλιάδων μεταναστών, έχουν εξωθήσει ακόμα περισσότερες γυναίκες στην πορνεία», σχολιάζουν οι NYT.
Η κατακερματισμένη ελληνική οικονομία και η άφιξη δεκάδων χιλιάδων μεταναστών εξωθεί ακόμα περισσότερες γυναίκες στην πορνεία, παρά το γεγονός ότι οι τιμές έχουν ισοπεδωθεί, αναφέρουν σε άρθρο τους οι New York Times.   Στην Ελλάδα η πορνεία επιτρέπεται στους νόμιμους οίκους ανοχής, αλλά στη συντριπτική τους πλειονότητα οι επιχειρήσεις αυτές είναι μη καταχωρημένες.   Η πορνεία των δρόμων απαγορεύεται αλλά είναι πλέον συνηθισμένο γυναίκες να πουλούν σεξουαλικές υπηρεσίες στις γωνίες. Αν και αρκετές από αυτές μπαίνουν στο επάγγελμα εξαιτίας της οικονομικής ανάγκης, άλλες υποχρεώνονται και εγκλωβίζονται στην πορνεία από παράνομους διακινητές.   «Η πορνεία έχει αυξηθεί και έχει αλλάξει, στο πλαίσιο του νέου οικονομικο-πολιτικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος», σχολιάζει ο καθηγητής εγκληματολογίας του Πάντειου Πανεπιστήμιου, Γρηγόρης Λάζος.   Την τελευταία εξαετία, ο κ. Λάζος εξετάζει πως η οικονομική και η μεταναστευτική κρίση, άλλαξαν τα δεδομένα για την πορνεία στην Αθήνα. Σύμφωνα με την έρευνά του, οι εκδιδόμενες γυναίκες στην πρωτεύουσα έχουν αυξηθεί κατά 7% από το 2012, αλλά οι τιμές για τις υπηρεσίες τους έχουν πέσει δραματικά, τόσο στους νόμιμους οίκους όσο και έξω, στον δρόμο.     Το 2012, η μέση τιμή ήταν 39 ευρώ στα στούντιο ενώ το 2017 η τιμή είχε πέσει στα 17 ευρώ, σχολιάζει ο καθηγητής. Πρόκειται για μείωση 56%.   Τα 200 μέτρα Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, ένας οίκος ανοχής πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση τουλάχιστον 200 μέτρων από σχολεία, νοσοκομεία, εκκλησίες και πλατείες.  Όμως η χωροταξική πυκνότητα του κέντρου των Αθηνών, καθιστά αδύνατη τη νομιμότητα σχεδόν οποιουδήποτε οίκου εκεί. Σύμφωνα με τον κ. Λάζο, από τους 798 οίκους που λειτουργούσαν τον Αύγουστο στην πόλη, μόλις 8 ήταν νόμιμοι.    Ο συνολικός αριθμός είναι υπερδιπλάσιος από τα στοιχεία της αστυνομίας που έχει καταγράψει μόλις 300 οίκους στην πόλη.   Ο εκπρόσωπος της αστυνομίας, Θεόδωρος Χρονόπουλος εξηγεί πως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο επίσημος αριθμός δεν περιλαμβάνει τους κρυφούς οίκους. Όπως λέει ο κ. Χρονόπουλος, οι αξιωματικοί της αστυνομίας εργάζονται σκληρά για να εξαρθρώσουν τα κυκλώματα παράνομης διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων.    Καθημερινές σκηνές   Ένας δυνητικός πελάτης μπαίνει στο στενό, υπόγειο δωμάτιο ενός παλιού κτιρίου στο κέντρο της Αθήνας. Η 22χρονη Έλενα βγάζει τη ρόμπα της και σηκώνεται όρθια. Η Ευαγγελία, η 59χρονη υπεύθυνη του οίκου ανοχής αρχίζει να μιλά.    «Το κορίτσι μου είναι αψεγάδιαστο. Την συστήνω χωρίς επιφύλαξη». Μετά αναλύει τις υπηρεσίες που προσφέρει η Έλενα διευκρινίζοντας πως η 22χρονη τα κάνει «όλα εκτός από ένα πράγμα στο κρεβάτι».    Χωρίς να βγάλει τα γυαλιά ηλίου του, ο μεσήλικας πελάτης τρίβει το πιγούνι του και κοιτάζει την Έλενα, ρωσικής και πολωνικής καταγωγής, καθώς εκείνη κάνει μία στροφή πάνω στις ψηλοτάκουνες γόβες της. «Εντάξει», λέει στο τέλος.    Η τιμή για την συνεύρεση είναι μόλις 20 ευρώ.    «Καθόμουν 30 εκατοστά πιο πέρα, σε έναν μικρό καναπέ, με πλαστικό κάλυμμα, μέσα στον οίκο ανοχής και έγινα μάρτυρας της συναλλαγής. Ήμασταν στην Φυλής, με σοκάκια γεμάτα διώροφα σπίτια που στεγάζουν αθηναϊκούς οίκους ανοχής εδώ και περίπου έναν αιώνα», γράφει η Ιλιάνα Μάργκα των NYT.    Στα «στούντιο» του Κεραμεικού οι πελάτες μπορούν να μείνουν ακόμα και μία ώρα. Η αγορά είναι πιο «απεγνωσμένη» τώρα.   «To κίνημα #metoo δεν υπάρχει εδώ, μέσα σε αυτό το δωμάτιο που είναι λουσμένο σε κόκκινα και μοβ φώτα, όπου οι γυναίκες είναι σιωπηλές και τα κορμιά τους πωλούνται, με ένα τραπεζάκι του καφέ να είναι γεμάτο προφυλακτικά», σχολιάζει η δημοσιογράφος.   «Είχα ένα ανθοπωλείο για 18 χρόνια. Τώρα είμαι εδώ από ανάγκη», λέει η μεσήλικη Δήμητρα που έχασε την επιχείρησή της εξαιτίας της κρίσης και τώρα δουλεύει ως «μαντάμ» στην Φυλής. «Κάποτε με έλεγαν κυρία Δήμητρα, τώρα έχω γίνει μια πόρνη», συνεχίζει.     Η Ευαγγελία, η «μαντάμ» στον οίκο που δουλεύει η Έλενα λέει χαρακτηριστικά: «Δεν τους αξίζει να έχουν μία κοπέλα. Νομίζουν ότι πληρώνοντας 20 ευρώ, αγοράζουν κάτι».  «Μισώ το σεξ», λέει η Έλενα. «Μου αρέσουν τα χρήματα αλλά όχι η δουλειά».    Η Αναστασία, γνωστή ως «αμαζόνα» στους πελάτες, δουλεύει ως πόρνη από τα 14 της. Πλέον είναι 33 ετών και εκτιμά πως η δουλειά είναι πιο δύσκολη από ποτέ.   «Οι άνθρωποι δεν έχουν χρήματα πια. Μου λένε “θα έρθω μόλις πληρωθώ” ή ζητούν προσφορές και εκπτώσεις», λέει η ίδια, προσθέτοντας πως πολλοί από τους άνδρες ζητούν σεξ χωρίς προφυλάξεις. Κατά την ίδια, πολλές ιερόδουλες που είναι εξαρτημένες από τα ναρκωτικά, δέχονται τέτοιους πελάτες ακόμα και για λιγότερα από 10 ευρώ.    «Όσες το κάνουν έχουν AIDS, οπότε δεν νοιάζονται. Το κάνουν ακόμα και από εκδίκηση», παρατηρεί η Αναστασία, σχολιάζοντας πως «έχουν καταστρέψει την αγορά».    Σύμφωνα πάντως με τις αρμόδιες υπηρεσίες, τα κρούσματα H.I.V έχουν μειωθεί από το 2012, που η ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών ήταν διαδεδομένη. Σύμφωνα με την Δήμητρα Παρασκευά, επικεφαλής του ελληνικού γραφείο για τον HIV η Ελλάδα είχε μόλις 628 κρούσματα πέρυσι – σχεδόν τα μισά από αυτά που είχαν καταγραφεί πριν από μία εξαετία.    «Καμία από τις γυναίκες με τις οποίες μίλησα, δεν θεωρεί το επάγγελμά της κοινωνική υπηρεσία και συχνά εξέφρασαν την αηδία τους για τους άνδρες πελάτες τους», γράφει η Μάργκα.   Πέρα από την αύξηση των πελατών – μεταναστών από άλλες χώρες, ο καθηγητής Λάζος έχει καταγράψει αύξηση 5% και στους Έλληνες πελάτες από το 2012 έως το 2017. Ωστόσο έχουν γίνει πιο εκλεκτικοί, σύμφωνα με την μαντάμ Βάσω, που κάνει αυτή τη δουλειά τα τελευταία 20 χρόνια.    «Παλιά 20 και 30 άντρες θα πλάγιαζαν με μία κοπέλα. Τώρα έρχονται, κοιτάζουν και λένε ότι θα επιτρέψουν».    Με πληροφορίες από New York Times Πηγή: www.lifo.gr