Η Τομεακή Επιτροπή Κορινθίας του ΚΚΕ καταδικάζειτο περιστατικό εργοδοτικής βίας σε διανομέα από τον πρώην εργοδότη του γιατί ζητούσε να πληρωθεί τα δεδουλευμένα του. Ο κλάδος των διανομέων μετρά αμέτρητα ατυχήματα, πολλά από αυτά θανατηφόρα. Είναι δεδομένη η παντελής έλλειψη μέτρων προστασίας και ασφάλειας, η πίεση για γρήγορη παράδοση των παραγγελιών, σε οποιαδήποτε καιρική συνθήκη. Αποτελεί δεδομένο το γεγονός ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι εργάζονται ως εποχιακοί, χωρίς συμβάσεις και ασφάλιση ή μισοασφαλισμένοι και σε πολλές περιπτώσεις απλήρωτοι. Όλη αυτή η κατάσταση επιδεινώθηκε την περίοδο της πανδημίας που η εντατικοποίηση στον κλάδο βάρεσε ‘’κόκκινο’’.

Οι άνεργοι, οι χιλιάδες εποχικοί εργαζόμενοι του κλάδου, ούτε στην “ανάκαμψη” ούτε τώρα με την πανδημία είδαν κανένα μέτρο στήριξης της ζωής και του εισοδήματός τους. Η συντριπτική πλειοψηφία συνεχίζει να περνά δύσκολες μέρες, να αγωνιά για την επιβίωσή της.

Αυτοί που ευθύνονται για τα δεινά που έχουν σπείρει, δηλαδή τα μεγάλα αφεντικά, καλούν πάλι το λαό σε νέες θυσίεςστο όνομα της κρίσης και της διασφάλισης της κερδοφορίας των επιχειρήσεων τους. Οι από χρόνια απαιτήσεις τους, με αφορμή και την πανδημία, γίνανε Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) οι οποίες ήρθαν για να μείνουν και να ενισχυθούν, να προστεθούν στους εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους που ψήφισαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ. Αξιοποιούν την πανδημία ως ευκαιρία για να φορτώσουν στους εργαζόμενους τη νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση, για να σαρώσουν όποιο εργατικό δικαίωμα είχε απομείνει όρθιο από την προηγούμενη, αλλά και από την “κανονικότητα” της ανάπτυξής τους, των τελευταίων ετών.

Το “Ταμείο Ανάκαμψης” της ΕΕ και η κρατική παρέμβαση έχουν ως στόχο τη σωτηρία της κερδοφορίας των βιομηχάνων, των επιχειρηματικών ομίλων με νέα πακέτα στήριξης, για τα οποία ο λογαριασμός θα σταλεί στους εργαζόμενους, ενώ όπως πάντα συνοδεύονται με αντεργατικές μεταρρυθμίσεις και μέτρα διαρκείας.

Αυτές οι πολιτικές είναι που δίνουν το δικαίωμα στον κάθε εργοδότη να αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους σαν αναλώσιμα είδη, χωρίς δικαιώματα, χωρίς απαιτήσεις. Και όταν κανένας σηκώσει το κεφάλι και ζητήσει τα ελάχιστα να του ‘’χώνουν’’ και καμιά σφαλιάρα.

Καλούμε τους εργαζόμενους να μην επιτρέψουν να περάσει το κλίμα τρομοκρατίας και η σιγή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς. Να πιστέψουν στη δύναμη τους και να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Να οργανωθούν στα σωματεία τους και να παλέψουν συλλογικά και οργανωμένα.

Να παλέψουν με στόχο να πάρουν οι ίδιοι τα κλειδιά της οικονομίας γιατί αυτοί παράγουν όλο τον πλούτο με τη δουλειά τους και τον καρπώνεται μια χούφτα παράσιτα.