«Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη»
Τις τελευταίες ημέρες, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου και τα φιλικά του ΜΜΕ έχουν εξαπολύσει, επίθεση εναντίον μου, με αφορμή την ξεκάθαρη δήλωση 11 μελών του συμβουλίου για τον προϋπολογισμό.
Η θητεία Πιτσάκη στο Επιμελητήριο, είναι αλήθεια μας έχει όλους «γοητεύσει», με τις υβριδικές του μεταμορφώσεις, τις συχνές αλλαγές φίλων και συμμάχων αλλά και την διαρκή του προσπάθεια να εφεύρει εχθρούς προκειμένου, να διασκεδάσει την δική του αδυναμία να διοικήσει τον θεσμό.
Ενορχηστρωμένα με όσα μέσα ενημέρωσης επηρεάζει, στρέφεται εναντίον μου, σε μία απέλπιδα προσπάθεια, να κάμψει την θέση μας να ψηφίσουμε τον δικό του προϋπολογισμό.
Φαίνεται οι φίλοι του δεν μπορούν ή δεν θέλουν να λειτουργήσουν όπως πέρσι ως από μηχανής Θεοί και να τον βοηθήσουν να περάσει τον προϋπολογισμό, με αποτέλεσμα να έχει περιέλθει σε απόλυτο αδιέξοδο.
Το έχουμε ζήσει πολλές φορές στην θητεία Πιτσάκη.
Από την εποχή της διοικητικής βαρβαρότητας, την οποία έζησαν ακόμα και κάποιοι από τους σημερινούς λιβανιστές του, πέρασε στην εποχή της αλαζονείας, την οποία ζήσαμε όλοι και πλέον βλέπει μπροστά του ορατή την περίοδο του Επιμελητηριακού παγετώνα.
Η αλήθεια είναι ότι ο κ.Πιτσάκης έφτασε μόνος του στην απομόνωση και το αδιέξοδο. Οσα ζει σήμερα είναι ο απότοκος του τρόπου που λειτουργεί ως ελέω Θεού Πρόεδρος, η έλλειψη διάθεσης για αληθινή συνεργασία και φυσικά οι επιλογές του.
Την αντιπολίτευση της θυμάται στο τέλος κάθε χρόνου, όταν πρέπει να ψηφιστούν οι προϋπολογισμοί, που μόνος του σχεδιάζει, προσαρμόζει, συντάσσει και υλοποιεί..!
Μας εγκαλεί εκ του πονηρού σκεπτόμενος, γιατί δεν καταθέτουμε εναλλακτικό προϋπολογισμό και μάλιστα φέρνει παραδείγματα από την κεντρική εξουσία, με τον εαυτό του σε ρόλο πρωθυπουργού.!
Ο συνήθως είρων, επιθετικός και αδιάλλακτος με την αντιπολίτευση πρόεδρος όταν θέλει να περάσει τον προσωπικό του προϋπολογισμό ενδύεται τον μανδύα, του συγκαταβατικού και φιλήσυχοι ανθρώπου, που τον αδικούν.
Όλο το προηγούμενο διάστημα, δεν έχει κανένα πρόβλημα να προπηλακίζει λεκτικά την αντιπολίτευση, να μιλά απαξιωτικά και περιπαικτικά και φυσικά να την αγνοεί για όλα και παντού.
Αναρωτιέται γιατί αποφασίσαμε να μην ψηφίσουμε τον προϋπολογισμό.
Γιατί δεν ρωτά τον εαυτόν του;
Μας ζήτησε ποτέ τις απόψεις ή τις θέσεις μας;
Προσπάθησε ποτέ να λειτουργήσει ενωτικά και συνθετικά και εμείς αρνηθήκαμε;
Φροντίζει για όλα μόνος του αλλά δεν γνωρίζει φαίνεται την παροιμία, ότι ο καθείς όπως στρώνει κοιμάται.
Καταψηφίζουμε τον προϋπολογισμό του, γιατί είναι αντιαναπτυξιακός, δεν είναι προϊόν ενότητας και των πραγματικών αναγκών του θεσμού.
Και όσο και αν δεν θέλει να το καταλάβει ο κ.Πιτσάκης, ελάχιστοι πλέον ενστερνίζονται και στηρίζουν τον τρόπο που λειτουργεί.
Προσπαθεί εκβιαστικά να μας υφαρπάξει για μία ακόμα χρονιά την ψήφο μας, όμως τα τερτίπια έχουν τελειώσει, πρόθυμοι να τον ακολουθήσουν δεν υπάρχουν και δεν έχει κανένα λαγό να βγάλει από το καπέλο.
Έτσι καταφεύγει στην βοήθεια, των επικοινωνιολόγων του και δημοσιογράφων-συμμάχων του, οι οποίοι προσπαθούν ερασιτεχνικές εφευρέσεις και αστεία επιχειρήματα, να μας συνετίσουν!
Μάταιος και άδικος κόπος.
Ο άνθρωπος που έχει καταργήσει τους θεσμικούς κανόνες, την λογική τάξη και αρνείται πεισματικά, να προχωρήσει στην ανασύνθεση της Διοικητικής επιτροπής, κάνει μαθήματα δημοκρατικής λειτουργίας..
Τα έχουμε δει και ζήσει όλα με τον κ.Πιτσάκη.
Είναι πρόεδρος μίας μικρής ομάδας και της μειοψηφίας στο Επιμελητήριο αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να αρνείται την,αναλογική απ’όλες τις παρατάξεις, συμμετοχή στην Διοικητική επιτροπή, μελών από την πλειοψηφία.
Με απλά λόγια, μας ζητά να του ψηφίζουμε τον προυπολογισμό, για να κάνει το κομμάτι του, αλλα να εξαφανιζόμαστε μετά και να μην έχουμε και καμία σχέση με το Επιμελητήριο γιατί όπως φαίνεται ενοχλείται η προεδρική του αισθητική.
Μέσα σε όλη αυτή την παραφροσύνη, προσπαθούν ατυχώς και με αστείο τρόπο, να εμπλέξουν, τα κόμματα, τους βουλευτές και άλλους θεσμούς.
Αυτή είναι η αστεία εκδοχή των προεδρικών καμωμάτων, που κάνουν την Κορινθία να κλαίει για τις χαμένες ευκαιρίες και άλλοτε να γελά με την θολούρα.
Τρικυμία εν κρανίω λοιπόν.
Μία τρικυμία όμως που βασανίζει το Επιμελητήριο, τους επιχειρηματίες και τους πολίτες, που κάθε λίγο και λιγάκι, διαβάζουν, ακούν, μαθαίνουν, για επεισόδια που δημιουργούνται με επίκεντρο τον Πρόεδρο.
Μπροστά του έχει μία και μόνη επιλογή. Την ανασύνθεση της διοικητικής επιτροπής,για να επέλθει Δημοκρατική ισορροπία στο Επιμελητήριο. Οποια άλλη επιλογή βιάζει την λογική.

ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΟΥΡΙΚΗΣ