Το γεγονός ότι στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο, την έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, λαμβάνονται πολλές και πολύ σημαντικές αποφάσεις για τη ζωή μας, το γνωρίζουμε όλοι και ουδείς το αμφισβητεί.

Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η ελληνική φωνή στην Ευρώπη έχει κερδίσει την προσοχή και τον σεβασμό των εταίρων μας, επίσης το γνωρίζουν όλοι. Η χώρα έχει ανακτήσει το διεθνές της κύρος. Άλλο αν κάποιοι δεν το δέχονται για λόγους κομματικής σκοπιμότητας.

Ομοίως, οι περισσότεροι από εμάς αυτοαποκαλούμαστε Ευρωπαίοι και θέλουμε στις περισσότερες πτυχές της ζωής μας ταύτιση με τον δυτικοευρωπαϊκό μέσο όρο.

Η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, επίσης, καταλαβαίνει ότι οι καιροί είναι πονηροί. Δύο πόλεμοι στην γειτονιά μας, εξοπλισμοί, δηλώσεις σημαντικών προσωπικοτήτων ότι βρισκόμαστε σε προπολεμική περίοδο, διεθνής ανασφάλεια εν όψει των αμερικανικών εκλογών, πληθωριστικές πιέσεις σε όλη την Ευρώπη, διαφαινόμενη άνοδος της ακροδεξιάς.

Σε όλα αυτά τα δυσάρεστα που μας περικυκλώνουν μόνη στέρεα απάντηση βάσιμης ελπίδας είναι η ενεργή στήριξη της Ευρώπης που γνωρίζουμε. Της Ευρώπης της ειρήνης, της δημοκρατίας, της ευημερίας.

Ας σκεφτούμε πολιτικά πόσο μεγάλη ώθηση θα έδινε στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα η εκδοχή, αντί της διαφαινόμενης μεγάλης αποχής στις μεθαυριανές ευρωεκλογές, οι Ευρωπαίοι να έκαναν την έκπληξη και να προσέρχονταν μαζικά στις κάλπες.

Το μήνυμα ότι δεν κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου, ότι στηρίζουμε ενεργά αυτό που αγαπήσαμε και εξακολουθούμε να αγαπάμε, την Ευρώπη των λαών που αλληλεπιδρούν και συνεργάζονται αλληλέγγυα και ειρηνικά, έχει αξία να το στείλουμε τώρα περισσότερο από ποτέ. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ευρώπη Ένωση, τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, γεννήθηκε από την ανάγκη να εξασφαλιστεί η ειρήνη στην Ευρωπαϊκή ήπειρο μετά την καταστροφή του Β΄ παγκοσμίου πολέμου.

Αυτό το μήνυμα έχει ανάγκη τόσο η Ευρώπη όσο και η διεθνής κοινότητα και αυτό πρέπει να στείλουμε. Δεν είναι οι ευρωεκλογές εργαλείο εσωτερικής πολιτικής χρήσης για εκδήλωση προειδοποιητικής δυσαρέσκειας. Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο.

Ας το σκεφτούμε αυτό σε συνδυασμό με όσα ανέφερα στην αρχή του παρόντος περί δυναμικής επανόδου της χώρας στην ευρωπαϊκή και τη διεθνή σκηνή τα τελευταία χρόνια και ας αποφασίσουμε αν θα πάμε την Κυριακή να ψηφίσουμε και ποιον.

Εγώ θα πάω να ψηφίσω. Και θα ψηφίσω αυτούς που μας φέρνουν σταθερά πιο κοντά στην Ευρώπη.

Γιώργος Φερετζάνης

Διευθυντής Ιδιαίτερου Γραφείου

Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης