Φίλες και φίλοι,
Με την επιστολή μου αυτή και ύστερα από την σημερινή δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ΦΕΚ ΥΟΔΔ 832/6-10-2020, εκπληρώνω την ειλικρινή προσωπική ανάγκη ενός αποχαιρετισμού, τώρα πια που ολοκληρώθηκε η θητεία μου με την ιδιότητα του Διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Μεσσηνίας.
Έντεκα σχεδόν χρόνια, αδιάλειπτης και παραγωγικής δουλειάς, είναι αρκετός χρόνος στον εργασιακό βίο του κάθε ανθρώπου. Ο καθένας μας μπροστά σε τέτοια σημαντικά προσωπικά ορόσημα, θα πρέπει να στέκεται με την ανάλογη ευθύνη που απαιτούν οι συνθήκες και οι στιγμές και να μετρά το «βιός του».
Προχωρώντας και εγώ σ’ αυτό το ζύγι, με μέτρο το έργο που πραγματοποιήθηκε, εκτιμώ ότι το αποτέλεσμα δικαιώνει αυτή τη προσπάθεια.
Ζυγίζοντάς το πάλι, με βάση εκείνο το Πυθαγόρειο παράγγελμα που λέει «πη παρέβην τι δ έρεξα τι μοι δέον ουκ ετελέσθη» δλδ. (τι έκανα που έπρεπε ή δεν έπρεπε και τι έπρεπε να κάνω και δεν το έκανα) το βρίσκω μικρό και ελάχιστο, μπροστά στο τεράστιο υπόλοιπο του ανθρώπινου χρέους να υπηρετεί τον Συνάνθρωπο και την Υγεία του.
Σήμερα το Νοσοκομείο Καλαμάτας έχει κατακτήσει ξεχωριστή θέση στον Υγειονομικό χάρτη της Χώρας.
Έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον πολιτισμένο και αξιοπρεπές, υγειονομικά-τεχνολογικά-εργασιακά και περιβαλλοντικά. Αποτελεί σε διάφορους τομείς τον φάρο και τον οδηγό για πολλά Νοσοκομεία της Χώρας.
Σε αυτό το μακρύ δρόμο είχα πάντα μαζί μου ικανούς και άξιους συνεργάτες που και σήμερα και για ακόμη μια φορά θέλω να τους εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Είμαι σίγουρος, ότι με τον ίδιο ζήλο θα συνεχίσουν να συνεργάζονται και με την νέα Διοίκηση, ώστε να συνεχιστεί η ανοδική πορεία του Νοσηλευτικού μας Ιδρύματος. Έχουμε αποδείξει ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ χρόνια τώρα, ότι ΌΛΑ ΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝΕ. Μπροστά τους έχουν πολύ δουλειά, πολλά έργα που τα ωριμάσαμε μαζί, χρόνια τώρα δουλεύαμε σκληρά και συντονισμένα, με αγάπη και μεράκι και διασφαλίσαμε την χρηματοδότησή τους.
Τώρα ήρθε η ώρα να γίνουν πράξη ή αλλιώς αυτό που συνηθίζω να λέω ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ, ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΩΝ ΈΡΓΩΝ.
Πέρα όμως απ’ αυτά αισθάνομαι και ένα βαρύ χρέος να ευχαριστήσω και κάποιες οικογένειες που η βοήθειά τους στάθηκε πολύτιμη και καταλυτική σε αυτή τη «διαχρονική» δημιουργική προσπάθεια. Και αναφέρομαι ονομαστικά στην οικογένεια της Βικτωρίας Καρέλια, στην οικογένεια του Αχιλλέα Κωνσταντακόπουλου και στην οικογένεια του Αθανασίου Μαρτίνου. Τρεις Άνθρωποι, τρία ΜΕΓΑΛΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ, που το Νοσοκομείο Καλαμάτας και η Μεσσηνιακή Κοινωνία τους οφείλει μεγάλη ευγνωμοσύνη.
Αποχωρώ σε μια περίοδο πολύ κρίσιμη για το χώρο της Υγείας, μεσούσης μιας Υγειονομικής Κρίσης λόγω της πανδημίας Covid-19.
Εύχομαι όπως μαζί περάσαμε την προηγούμενη 10ετία της σκληρής οικονομικής λιτότητας και της πρωτοφανούς οικονομικής καταιγίδας, χωρίς το Νοσοκομείο μας να χάσει ίχνος από την αξιοπρέπεια και την παραγωγικότητά του, έτσι και τώρα να ξεπεράσει κάθε δυσκολία με την τωρινή πανδημία και η κοινωνία μας να βγει αλώβητη.
Θέλω να ευχηθώ στη νέα Διοικήτρια, Ελένη Αλειφέρη και στον νέο Αναπληρωτή Διοικητή Δημήτρη Λαμπρόπουλο, καλή δύναμη και καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο τους.
Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω όλη την Μεσσηνιακή Κοινωνία που από την πρώτη στιγμή της έλευσής μου με αγκάλιασε και μου έδινε συνεχώς δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουμε αυτό που είχαμε ξεκινήσει.
Εύχομαι σε όλους κάθε καλό, οικογενειακό, προσωπικό, εργασιακό και πάνω απ’ όλα ΥΓΕΙΑ.
Γιώργος Μπέζος
Διοικητής Γ.Ν. Μεσσηνίας